 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
 Pierre HumbertFrancia Pierre Humbert, tresorero del Union Interlinguiste de France (UIF) del autumno 1987 a januario 2002, nasceva in Olley, un parve village de Francia del est, presso le frontiera de Belgica. In le collegio, on apprendeva un sol lingua estranier: le germano. Su provincia es nominate in francese Lorraine (in germano Lothringen, in italiano Lorena). Un parte del provincia parla un dialecto german, ma 4/5 es purmente francese. Multe minatores de ferro veniva ab Italia. E on mangiava le polenta – pappa de mais. Plus tarde ille ha apprendite un poco anglese, latino e espaniol pro accompaniar le studios de su filias – e mesmo italiano pro un viage. "Assi io poteva leger le annuncios, le titulos in le botecas e le museos, salutar – ma non parlar. Io cognosce satis ben le theoria de iste linguas, ma io non ha le tempore de excambiar." Pierre Humbert studeva in le schola primari, ubi su patre esseva director. Pois in le collegio moderne (sin latino) de Longwy, presso le frontiera de Belgica, in le lyceo Henri Poincaré in Nancy, in le Schola Normal (formation de institutores como Jean Mahé) de Nancy, usque 1946. Le lingua scholar esseva germano. Ille inseniava primo francese, historia, geographia in un schola pro infantes (6-11 annos), pois in un collegio (alumnos de 11-15 annos). Pois ille deveniva professor de francese, litteratura, historia e geographia, "dunque io cognosce le altere paises – secundo le libros." In 1979, ille comprava per hasardo un parve libro del collection “Que sape io?” (Que sais-je?) multo popular presso le studentes (editor P.U.F.) no. 968, “Le linguas international”. Le autor Pierre Burney face le revista: latino, francese del 18-e seculo, anglese (con le version basic), linguas create. Un texto permitteva de comparar esperanto, ido e interlingua. Iste ultime placeva a Pierre Humbert: clar, musical. Ma como contactar interlingua? Ille scribeva a plure societates, revistas, editores, sin successo. Al fin ille recipeva un documento e adresses e comenciava su uso de interlingua. Ille trovava correspondentes in altere paises e ha participate in plure conferentias international de interlingua. Pierre Humbert narrava mesme in le initio de 2002: "Con le textos del UMI, io esseva salvate. Io habeva le bon sorte de contactar senior Wilfrid E. Reeve, un anglese sapente e cultivate; io le incontrava in su casa in Epsom presso London, pois nos correspondeva usque su morte. Io le visitava in 1979: un homine cortese, agradabile, instruite. Ille sojornava aliquando in Italia. Nos correspondevade 1979 usque 1984. Ille esseva cognite per senior Sexton. Io ha guardate su epistolas, io facera forsan un summario de su textos. Io regratia su memoria. Pois io incontrava Jean Mahé, ab initio in le sud de Francia. Nos ha devenite quasi vicinos, quando io partiva ab Lorena verso Orléans, e ille veniva a La Ferté St. Aubin (plana de Solonia). Jean Mahé esseva mi amico desde 1980. Io le habeva incontrate quando ille habitava in le sud, presso le Mar Mediterranee. Pois ille veni a La Ferté St. Aubin, quando io ipse cambia region, de Lorena verso Chécy, presso Orléans, dunque a 20 km de La Ferté. Al Conferentia de Paris (1987, red.), io esseva perdite in le corridores del Grande Schola, quando io incontrava ... Alix e Madeleine (le filias de Jean Mahé, red.), pro conducer me. A Strasbourg, io poteva audir con grande placer le musica de Gaëlle (le filia major de Alix, red.). Pois io conduceva Jean in mi auto, verso nostre region, le fluvio Liger." Pierre Humbert esseva le redactor de chronicas pro Panorama desde julio 1996, quando illo esseva introducite. Ille amava scriber super themas del vita quotidian in su parte del mundo, describente peciettas del vita quotidian in maniera fascinante, como ille anque esseva un contributor al magazin del UIF, Unir. Su ultime chronica esseva publicate in le fin de 2009, post que ille habeva le grande dolor de perder su sposa durante multe annos in octobre 2009. Ille esseva inhumate in su citate, Chécy, le 20 de maio 2011. Revidite: 2011-10-04 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Redaction:
Th. Breinstrup, Ingvar Stenström e Jesper Olsson |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
